CIEŃ POD LUPANEM

Zwiastun Nieszczęścia już od tak dawna nie nękał Orlej Wyspy, że stał się legendą, którą straszy się uparte dzieci. Spokój uśpił czujność mieszkańców i mimo przestróg bramy osad tylko z pozoru były strzeżone. Leandra była przekonana, że nic nie zagraża jej szczęściu przy boku ojca, w ukochanym Nether. Tymczasem niemal w jednej chwili ktoś wszystko jej bezpowrotnie odebrał, a Prawo Pierwszego Spojrzenia zmuszało dziewczynę do oddania się temu, który wzbudzał w niej tylko starach i odrazę. Od tamtej pory wszystko przypominało jej, że jest w obcym miejscu, wśród obcych ludzi. W tym samym czasie wyspą wstrząsnęły wieści o tajemniczych atakach drapieżnych trapanów.  Jak wśród zgliszczy dawnego życia odnaleźć cień pod lupanem? Jak szukać ratunku, kiedy wzrok zaślepia chęć zemsty i tak trudno dojrzeć tego, który już dawno stał się cieniem?

Cień pod lupanem, to opowieść, którą pokochali nie tylko miłośnicy gatunku fantasy. Książka wciąga czytelnika w osobliwy świat Orlej Wyspy, z jej geografią i miarą czasu; florą i fauną; historią i mitologią; pospolitymi realiami dnia powszedniego i barwnym ceremoniałem dni świątecznych; codzienną krzątaniną okresu pokoju i dramatycznymi wydarzeniami zmagań wojennych. Tożsamość mieszkańców sześciu osad osadzona jest na wierzeniach, rytuałach i kulturze przekazywanych z pokolenia na pokolenie, których celem jest dążenie do tego, aby na wyspie na stałe zapanowało dobro. Jednak, tak jak to bywa w realnym życiu, zło nieustannie szuka szczeliny, którą posłuży się, aby rozsadzić wrota osad i „wrota” ludzkich serc. A jaką strategię przyjmą siły zła, jeśli owe wrota od dawna są rozwarte na oścież i nikt już przy nich nie stróżuje?

Bohaterowie powieści, chociaż żyją w wykreowanym przez autorkę świecie, obarczeni są realnymi i typowo ludzkimi słabościami, namiętnościami, ambicjami czy lękami. Z tym bagażem przychodzi im walczyć o dojrzałość do opowiedzenia się za najwyższymi wartościami, co okupione jest wieloma upadkami i trudem powstawania z nich. Do tego potrzebnych jest wiele sił, a te daje miłość. Przekonała się o tym główna bohaterka powieści, Leandra, córka Wodza Nether, która na tle życiowego dramatu ma zadanie odnaleźć własne drzewo, w cieniu którego odpocznie i odzyska siły potrzebne na dalszą drogę życia.  To zadanie przeobraża się w szczególną przygodę: Leandra z trzpiotowatej i rozpieszczonej dziewczyny przekształca się w kobietę na tyle dojrzałą, aby stawić czoła własnym słabościom i siłom Rot Usa. Nie bez znaczenia ma w tej przemianie przepowiednia o losach dziecka, które Leandra ma urodzić, jak i jej burzliwy związek z Jaremem, Wodzem Saremu.

Epicki wymiar przedstawionych wydarzeń, dramatyzm akcji i liryzm towarzyszący bogatemu światu uczuć bohaterki, narracja w tonacji serio i buffo oraz wartkie dialogi - to wszystko sprawia, że w przypadku „Cienia pod lupanem” mamy do czynienia z powieścią, która zachwyci miłośników fantastyki jak i tych, którzy lubią utożsamiać się z bohaterami, przeżywającymi bardzo realne, ludzkie zwycięstwa i porażki. Ich z całą pewnością ucieszy wiadomość, że to pierwsza z trzech części trylogii zatytułowanej "Zwoje z Orlej Wyspy".

TCHNIENIE RUPPALI

Tchnienie Ruppali” to kolejna odsłona zmagań między Rot Usem a Aru Zanem. Jako że pierwszy z nich żywi się ludzką nienawiścią i żądzą zemsty, a drugi swoją moc okazuje w  ludzkiej miłości i potrzebie przebaczenia, w zmaganiach tych uczestniczą mieszkańcy sześciu osad położonych na Orlej Wyspie. Do bohaterów „Cienia pod lupanem” - zarówno pierwszoplanowych, jak i z dalszych rzędów, nawet zupełnie odległych - w „Tchnieniu...” dołączyli nowi, budzący równie żywe emocje czytelnicze, pozytywne i negatywne.

Historia Orlej Wyspy toczy się w najlepsze. Zamierzchłe przepowiednie urzeczywistniają się, ale - jak to bywa - niekoniecznie w oczekiwanym kształcie, co sprawia, że mieszkańcy osad na czele z ich Wodzami muszą się nieustannie zdobywać na wysiłek ich właściwego zrozumienia. Orla Wyspa nie jest wszak niezmiennym bytem, w której raz na zawsze wszystko zostaje ustalone i w którym wczoraj nie różni się od jutra. Jednak niezależnie od tego, nienawiść jest żywiołem skrajnie zdeterminowanym, natomiast miłość jest domeną mądrze rozumianej wolności.

I właśnie wolność jest pierwszoplanowym bohaterem drugiego zwoju z Orlej Wyspy. Do przeniknięcia odwiecznych Tajemnic Ruppali są zdolni ci, którzy otworzą się na Jej Tchnienie. Owo otwarcie decyduje o losach całej Wyspy, jak i poszczególnych jej mieszkańców.

Ilustracją tego głębokiego podejścia do problemu ludzkiej miłości i wolności, a także deformacji, jakiej te najwyższe wartości ulegają pod wpływem różnych postaci zniewolenia, są perypetie powieściowej Riny. Zakochana w Sedzie długo nie jest w stanie zdobyć się na moralną suwerenność wobec uroszczeń matki pogrążonej we wrogiej życiu rozpaczy.

POTĘGA NEMREGU

Na pierwszy plan ostatniej opowieści z Orlej Wyspy wysunęła się Nerisa, córka Leandry i Jarema, tłumaczka Świętej Mowy. W związku z odczuwanym przez siebie kryzysem powołania zaangażowała się w próbę wyjaśnienia, czym jest Potęga Nemregu, na ślad której trafiła w namiętnie przez siebie czytanych zwojach ze świątynnej biblioteki. Wyczuwając, że bez zgłębienia jej tajemnic nie ma szans na prawdziwie szczęśliwe życie, rozpoczęła poszukiwania, w których ważną rolę odegrało uczucie, jakie zakiełkowało między nią a Karimem, łowcą i znawcą gwiazd z Kajfasu. Rozwój ich miłości został przedstawiony na tle dalszych zmagań między Aru Zanem a Rot Usem, wobec których Wodzowie osad i ich mieszkańcy nie mogli pozostać obojętni. Poczuli się wezwani, aby przeciwstawić się siłom zła, tym razem reprezentowanym przez przybysza ze Starego Lądu, Dorona, który do brzegów Orlej Wyspy dobił wraz z Gradią – dziewczyną fascynującą w swojej zagadkowości – i… z kimś jeszcze.

Jeśli ktoś poszukuje odpowiedzi na pytanie, czym jest prawdziwe szczęście, które nie przemija, czytając tę książkę znajdzie istotne drogowskazy, które z pewnością podprowadzą w pobliże prawdy. Potęga Nemregu jest niczym wstążka, która scala w całość trzy tomy trylogii, wiążąc w jeden bukiet: dojrzałą miłość, przebaczenie, dobrze rozumianą wolność i nieprzemijające szczęście - kwiaty, które musiały wiele przejść, aby rozkwitnąć i koić zapachem...